تغییرات و تطابق‌های بدن افراد به فعالیت فیزیكی منظم
تطابق بدن افراد به دنبال ورزش مداومبستگی به عواملی همچون شدت ورزش، مدت زمان، تعداد دفعات و جلسات، نوع ورزش و
خصوصیات افراد بستگی دارد. حال این سؤال مطرح است که آیا فرد بیمار است، آیاآمادگی جسمانی دارد؟ و یا عوامل ژنتیك در آن
دخیل است؟ تطابق به دنبال ورزش‌هایاستقامتی بیشتر به صورت استفاده عضلات از اكسیژن و مواد سوختی انرژی‌زا محلول درخون
دارد. در حالی كه در ورزش‌های مقاومتی، ورزش سبب بهبود و ارتقاء تولید نیرومثل خواص انقباضی و تولید نیروی بیشتر در عضلات
میشود.
مقدار ترشح پایه و اثر تحریك انسولین بهدنبال گلوكز در مراحل انجام ورزش كاهش می‌یابد. تمرینات سبب می‌گردد تا mRNA
پروانسولین و گلوكوكیناز پانكراس کاهش یابد. پس دو مكانیسم برایكاهش انسولین وجود دارد. اول آنكه كاهش پروانسولین به
معنای كاهش انسولین است.كاهش گلوكوكیناز نشان‌دهندة اینست که سلول‌های β-cell به گلوكز كمترحساس شده‌اند.
Glut4 عضلات افرادورزشكار اعم از مقاومتی و استقامتی افزایش می‌یابد.
افزایش Glut4 ظرفیت برای انتقال گلوكز به داخل سلول را افزایش می‌بخشد. پس ایناثر، فایدة و كاربرد درمانی در بیماران دیابتی
دارد. تمرینات ورزشی باعث تحریكانسولین بر Pl3-Kinase عضله میشود.فعالیت فیزیكی منظم، سبب افزایش انسولین پایه و
تحریك انسولین در مسیر فعالیت AMP Kinase می‌گردد.
درباره این سایت